วิธีการเพิ่มประสิทธิภาพโครงสร้างจุลภาคของการหล่อเฟรมเหล็กที่ทนความร้อนผ่านกระบวนการบำบัดความร้อนได้อย่างไร

เพิ่มประสิทธิภาพโครงสร้างจุลภาคของ การหล่อโครงเหล็กทนความร้อน เพื่อปรับปรุงความต้านทานการคืบของพวกเขาและความต้านทานออกซิเดชันเป็นหนึ่งในเป้าหมายหลักของกระบวนการบำบัดความร้อน ต่อไปนี้เป็นวิธีการเฉพาะและหลักการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ผ่านกระบวนการบำบัดความร้อน:

การหล่อถาดถาดหล่อด้วยเหล็ก

1. การรักษาโซลูชัน
การรักษาด้วยวิธีแก้ปัญหาเป็นกระบวนการที่โลหะผสมถูกทำให้ร้อนถึงอุณหภูมิสูงและรักษาไว้เป็นระยะเวลาหนึ่งเพื่อละลายองค์ประกอบโลหะผสมในเมทริกซ์อย่างเต็มที่จากนั้นทำให้เย็นลงอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้สารละลายที่ไม่อิ่มตัว
การทำงาน:
ปรับแต่งธัญพืชและปรับปรุงความแข็งแรงและความทนทานของวัสดุ
กำจัดความเครียดที่เหลืออยู่ในการหล่อและลดความเสี่ยงของการเกิดความร้อน
ให้พื้นฐานขององค์กรที่สม่ำเสมอสำหรับการรักษาผู้สูงอายุที่ตามมา
พารามิเตอร์กระบวนการ:
อุณหภูมิความร้อนมักจะอยู่ระหว่าง 1,000 ℃และ 1150 ℃และอุณหภูมิที่เฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของเหล็กที่ทนความร้อน
เวลาถือจะถูกกำหนดตามขนาดและรูปร่างของการหล่อโดยทั่วไป 1 ถึง 4 ชั่วโมง
วิธีการระบายความร้อนมักจะใช้การระบายความร้อนด้วยน้ำหรือการระบายความร้อนของอากาศและการระบายความร้อนด้วยน้ำสามารถหาธัญพืชได้ดีขึ้น

2. การตกตะกอนการชุบแข็ง
การรักษาผู้สูงอายุคือการให้ความร้อนกับโลหะผสมที่ได้รับการรักษาด้วยสารละลายที่เป็นของแข็งจนถึงอุณหภูมิที่ต่ำกว่าและเก็บไว้เป็นระยะเวลาหนึ่งเพื่อให้องค์ประกอบโลหะผสมตกตะกอนเพื่อสร้างเฟสที่กระจายตัวซึ่งจะช่วยเพิ่มความแข็งแรงและความแข็งของวัสดุ
การทำงาน:
โดยการตกตะกอนเฟสที่แยกย้ายกันไป (เช่นคาร์ไบด์ไนไตรด์หรือสารประกอบ intermetallic) การเคลื่อนไหวของความคลาดเคลื่อนจะถูกขัดขวางและความต้านทานครีพได้รับการปรับปรุง
ทำให้ขอบเขตของเม็ดมีเสถียรภาพและลดอัตราการเกิดออกซิเดชันที่อุณหภูมิสูง
พารามิเตอร์กระบวนการ:
อุณหภูมิสูงมักจะ 550 ℃ ~ 750 ℃และอุณหภูมิที่เฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของโลหะผสมและประเภทของเฟสตกตะกอน
เวลาถือโดยทั่วไปคือ 2 ~ 10 ชั่วโมงและเวลาที่กำหนดจะต้องพิจารณาจากการทดลอง
วิธีการระบายความร้อนมักจะเป็นอากาศระบายความร้อนหรือการระบายความร้อนของเตาเผา

3. การแบ่งเบาอุณหภูมิสูง
การแบ่งแยกอุณหภูมิสูงคือการทำให้ความร้อนแก่การหล่อที่อุณหภูมิที่สูงขึ้นและรักษาไว้เป็นระยะเวลาหนึ่งเพื่อปรับปรุงความทนทานและความต้านทานต่อการแตกของวัสดุในขณะที่ยังคงความแข็งแรงบางอย่าง
การทำงาน:
ลดความเครียดดับและปรับปรุงความทนทานของวัสดุ
โดยการตกตะกอนระยะที่สองที่มั่นคงความแข็งแรงอุณหภูมิสูงและความต้านทานออกซิเดชันของวัสดุจะดีขึ้น
พารามิเตอร์กระบวนการ:
อุณหภูมิการแบ่งเบากรางมักจะอยู่ระหว่าง 600 ℃ถึง 700 ℃
เวลาถือจะถูกกำหนดตามขนาดและรูปร่างของการหล่อโดยทั่วไป 2 ถึง 6 ชั่วโมง
วิธีการระบายความร้อนคือการระบายความร้อนของอากาศหรือการระบายความร้อนของเตาเผา

4. การรักษาพื้นผิวและเทคโนโลยีการเคลือบผิว
นอกเหนือจากการเพิ่มประสิทธิภาพของโครงสร้างจุลภาคภายในการรักษาพื้นผิวและเทคโนโลยีการเคลือบผิวยังสามารถปรับปรุงความต้านทานออกซิเดชันของการหล่อเฟรมเหล็กที่ทนความร้อนได้อย่างมีนัยสำคัญ
การรักษาด้วยฟิล์มออกไซด์:
โดยการควบคุมเงื่อนไขการเกิดออกซิเดชัน (เช่นอุณหภูมิและบรรยากาศ) ฟิล์มออกไซด์หนาแน่น (เช่นal₂o₃หรือcr₂o₃) จะเกิดขึ้นบนพื้นผิวของการหล่อเพื่อป้องกันการเกิดออกซิเดชันเพิ่มเติม
เทคโนโลยีการเคลือบ:
ใช้การเคลือบป้องกันออกซิเดชันที่อุณหภูมิสูง (เช่นการเคลือบ McRaly โดยที่ M คือ Ni, Co หรือ Fe)
การเคลือบสามารถเตรียมได้โดยกระบวนการต่าง ๆ เช่นการสะสมไอทางกายภาพ (PVD) หรือการสะสมไอสารเคมี (CVD) ซึ่งช่วยเพิ่มความต้านทานต่อการเกิดออกซิเดชันของการหล่ออย่างมีนัยสำคัญ

5. การจำลองและการเพิ่มประสิทธิภาพ
ในการใช้งานจริงพารามิเตอร์กระบวนการบำบัดความร้อนสามารถปรับให้เหมาะสมเพื่อให้แน่ใจว่าความสม่ำเสมอของโครงสร้างจุลภาคและความเสถียรของประสิทธิภาพโดยการรวมซอฟต์แวร์จำลอง (เช่นการวิเคราะห์องค์ประกอบ จำกัด ) และการตรวจสอบการทดลอง
การวิเคราะห์การจำลอง:
ใช้ซอฟต์แวร์จำลองการรักษาด้วยความร้อนเพื่อทำนายการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างจุลภาคภายใต้พารามิเตอร์กระบวนการที่แตกต่างกัน
เพิ่มประสิทธิภาพเส้นโค้งความร้อนและความเย็นเพื่อให้ได้องค์กรและประสิทธิภาพในอุดมคติ
การตรวจสอบการทดลอง:
ตรวจสอบผลการจำลองผ่านการวิเคราะห์ metallographic, การทดสอบคุณสมบัติเชิงกลและการทดสอบประสิทธิภาพการต่อต้านออกซิเดชั่น
ปรับพารามิเตอร์กระบวนการบำบัดความร้อนตามข้อเสนอแนะการทดลอง

6. ข้อควรระวังในการใช้งานจริง
การควบคุมองค์ประกอบ: องค์ประกอบของเหล็กที่ทนความร้อนมีความสำคัญต่อผลการบำบัดความร้อนและเนื้อหาขององค์ประกอบการผสมจะต้องมีการควบคุมอย่างเคร่งครัด
ความเสถียรของกระบวนการ: กระบวนการบำบัดความร้อนจำเป็นต้องมีความเสถียรเพื่อหลีกเลี่ยงความผันผวนของอุณหภูมิและเวลาในการถือครองไม่เพียงพอ
การตรวจสอบคุณภาพ: ดำเนินการตรวจสอบโครงสร้างจุลภาคอย่างสม่ำเสมอ (เช่นการวิเคราะห์โลหะ) และการทดสอบประสิทธิภาพ (เช่นการทดสอบแรงดึงการทดสอบคืบ) เพื่อให้แน่ใจว่าผลการรักษาความร้อน